Van de 2 cilinder-modellen uit de jaren ’70 was de Ami 8 in de Club-uitvoering de meest luxe. We maakten al eerder de basic 2cv en Dyane elektrisch, nu gingen we voor casual chic.
Een leuk rijdend besteleendje, met moderne techniek en schijfremmen. Het chassis is prima, de koets ook. Geen restauratie of andere grote klussen nodig om er zo mee weg te rijden.
Chassis goed, bodem ook, heeft geleefd (plekjes roest en deukje hier en daar), ooit overgespoten, te gekke originele kleur.
Op de Carte Grise is te lezen dat hij in ’72 zich in departement Creuse bevond, in ’05 werd een kenteken in de Corrèze afgegeven. Naar de rest van zijn historie kunnen we alleen raden of zoeken in de auto zelf.
Origineel Nederlands geleverd en niet eens doorgeroest, best uniek. Hij staat al een jaar of 6/7 stil, maar loopt (erg mooi) en zweeft ondertussen al weer.
Een rode eend zie je het meest, een zwarte een stuk minder vaak. Maar we hebben er weer een, een originele. In 2000, op 11-jarige leeftijd, uit België gevlucht.
We weten eigenlijk heel erg weinig van deze Acadiane Pickup, buiten dat hij de laatste 6 jaar niet gereden heeft. Wel vinden we de lijnen ervan leuk gekozen. Aan de achterkant heeft hij wel iets weg van een VW Transporter Pickup, dus spreekt hij potentieel een nog grotere doelgroep aan…
Zijn opzienbarende lijn maakt ons altijd wel vrolijk, met de Z-vormige achterste daklijn. Deze Ami 6 Berline startte zijn leven in Zuid-Frankrijk, departement Gard. In ’63 kwam hij op de weg, het derde jaar van productie. In ’83 werd hij verkocht aan iemand in Saint Laurent des Arbres, die hem vervolgens in ’93 weer verder verkocht.
Alain Gogostiague. Sommige dealers hebben een prachtige naam, zo ook die in Nevers in ’89, toen dit eendje geleverd werd. Op Google is niet te vinden dat hij nog actief dealer is, dus dat zal wel niet.
Soms ben je tevreden met de kleur die een eend heeft, maar soms ook niet of maar gedeeltelijk. Een van de vorige eigenaren vond dit witte eendje, dat we destijds te koop hadden staan, wel leuk. Maar het kon een stuk leuker en vrolijker. “Laten we er een vrolijke Dolly-replica van maken!”.
Ooit in de jaren ’50 werd het concept bedacht: een auto die je voor werk en vrije tijd in kon zetten. In de Benelux leverde Citroën de AZUL Weekend, een iets luxere besteleend met een achterbank.
Yvan was agriculteur in een land waar het ondersteboven hangen van de vlag niet zoveel zin heeft. Midden in een wijnstreek, aan de oevers van de Durance, teelde hij groenten, meloenen, wortels en knollen. Vermeldt het handelsregister in de Provence.