Begin 1970 klonk een pauze-muziekje, we waren in afwachting van de 2cv4 en 2cv6. Ook bij Cees van der Maat in de showroom in Zwaag zal het geklonken hebben. Dus werd op de valreep door een stel uit Hoorn nog een 2cv AZ met 18pk besteld. Ze gebruikten hem toch alleen maar voor lokaal verkeer.
In ’68 werd de Mehari geïntroduceerd, een kunststof autootje op basis van het onderstel van de eend, of eigenlijk de Dyane. Ze deelden in den beginne ook die naam, Citroën Dyane Mehari. Het onderstel werd er iets voor ingekort, er werd een stalen buizenframe op geschroefd, waar ABS plaatwerkdelen op vastgemaakt werden met popnagels. Zo simpel kan het zijn.
Meer info volgt.
Overwegingen van een aanstaande ex-eigenaar; Deze blauwe dame hoort hier niet te staan…. Nee, ze hoort te rijden!
Wij recyclen ook. Auto’s komen regelmatig bij ons terug, waarna we weer een nieuwe eigenaar zoeken. Elke eigenaar voegt weer iets aan de eend toe, persoonlijke aanpassingen of verhalen. Deze witte eend hebben we in 2002 in Duitsland gevonden, met slechts 28.000km op de teller. Hij werd door een stel gekocht die er een echtpaar in werd. Er werd een rekje gemonteerd voor het flinke bruidsboeket.
Hoe zou Citroën zijn lakkleuren gekozen hebben? De eerste eendjes waren leverbaar in elke kleur, zolang het maar grijs was. Auto’s waren schaars, de klanten niet, dus konden ze het eenvoudig houden. Toen er meer te in merken en modellen te kiezen viel en het publiek kritischer werd, moest er meer verleid worden en kwamen er kleuren die bij de wensen van de kopers aansloten.
Stel je voor dat je nu een dagelijkse auto, laten we zeggen een Citroën C3 uit 2013, in de schuur zou zetten. Voor later. Grote kans dat weinig mensen je begrijpen. Toch werd dat decennia geleden heel vaak gedaan. Zoals met deze Dyane. In ’81 had hij al twee eigenaren in Terneuzen gehad, de laatste besloot hem na enige tijd in de schuur te zetten. Pas in 2014 kwam hij daar weer uit. Voor de C3 uit het voorbeeld zou dat dan dus in 2057 zijn.
Bijna 25 jaar geleden werd de Burton ontworpen. Een kunststof body met klassiek sportieve looks op het onderstel van een eend. Zelf bouwen was het leukst. In de kleur, met de details en in het model dat je zelf mooi vond.
Vroeger had ik er al eens een, waar ik vreemd genoeg nooit op gereden heb. Ik verkocht hem om de opbrengst te laten bijdragen aan mijn eerste eend. Maar toen ik een paar weken geleden een auto kocht stond deze Puch MV50 in de schuur, ik kwam in de verleiding.
Project voor de handige liefhebber, chassis en carrosserie in orde, geen laswerk meer, interieur netjes, exterieur deel met de hand geschilderd, remmen en wat andere techniek hebben aandacht nodig.
Een origineel Nederlands geleverde Traction Avant, dat kom je niet heel veel tegen. En dan ook nog een 6-cilinder. Helemaal gerestaureerd? Nee, alleen technisch gereviseerd en 20 jaar geleden eens herspoten. Hij heeft zelfs het originele interieur nog! En de historie is geheel beschreven.
In 2009 verkochten we deze eend al eens. Toen had hij 23.000km gereden. Hij heeft twee eigenaren gehad, die beide op hun manier goed voor de auto zorgden.