Vaak hebben eenden een historie elders. Maar deze besteleend ken ik al heel lang! Ik ontmoette hem in ’94, maakte hem technisch klaar en reed er een tijd mee rond. Mijn dochter in de Maxi Cosi op de voorstoel, met een sjorband vastgezet, Isofix bestond nog niet…

In die tijd wisselde ik veel van auto, zijn voorganger was mijn eerste eend, de opvolger een Peugeot 404. Maar auto’s wegdoen was ik niet zo goed in, dus had ik op een gegeven moment mijn eerste 10 auto’s nog. Daar kwam uiteindelijk een bedrijf van.

Ik versleepte van alles in de AK, 3 eenden-chassis, 10 versnellingsbakken of een hele badkamer aan tegels. Het kon allemaal. De trommelremmen vond ik niet handig, dus werden die vervangen door schijfremmen.

Vanaf eind jaren ’90 stond hij stil. Eerst in mijn opslag in Overijssel, daarna op het terrein van mijn nieuwe garage en – toen er meer ruimte kwam – stond hij binnen, op zolder.

Op een gegeven moment bedenk je dan dat je al zoveel auto’s en interesses hebt, dat het er waarschijnlijk niet meer van gaat komen om er zelf mee te rijden. Dus mogen er een paar weg naar een nieuwe eigenaar. Maar dan wel nadat we ze weer leuk op de weg hebben gezet en er nog een rondje mee gereden hebben.

Dat is dus heel gevaarlijk… want de proefrit (op de dag dat hij 50 werd!) was geweldig, veel herinneringen kwamen omhoog. De verleiding was groot hem te houden, maar ik bijt toch door. Dus grijp je kans.

Het chassis is prima, de bodem is ooit al eens vernieuwd, technisch doet hij het uitstekend en rijdt hij fijn. Uiterlijk is de tand des tijds waar te nemen, maar ik vind het hem wel staan. Ook kun je kiezen hem nog wat verder op te frissen, net wat je wil.

Ik lever hem klaar voor gebruik en APK-waardig af. Er is nog veel meer over te vertellen, maar dat doen we dan wel bij de auto…