De opvolger van de besteleend -AK 400- werd in Spanje Dyane 400 genoemd. De rest van Europa noemde hem Acadiane. De laadbak was vergelijkbaar met die van de AK 400, het onderstel was echter een stuk langer om de neus van een Dyane te laten passen. Het voordeel hiervan was dat je een stuk meer ruimte achter het stuur had. Ook was de stroomlijn beter en had hij iets meer vermogen, waardoor je zowaar vrachtwagens in kon halen! 

Ze werden van ’78 tot ’87 geleverd, toen ze opgevolgd werden door de C15. Het gros werd in de Spaanse fabriek in Vigo gebouwd, zo ook dit exemplaar.

Dealer SAMSA in Reus, vlakbij Tarragona, overhandigde op 27 november 1980 de sleutels van deze Dyane 400 aan de heer Martorell uit Constanti, een dorpje even verderop. Dit dorp bleef de thuisbasis, ook toen hij in 2005 van eigenaar veranderde. Hij verhuisde naar een adres een paar straten zuidelijker. Een foldertje over de bescherming van gewassen dat we in de auto vonden zegt wellicht iets over waar hij voor gebruikt werd, hobbymatig of professioneel tuinieren. Vermoedelijk het eerste, want de laadruimte heeft niet veel te lijden gehad.

Droog, zonnig en stoffig; het beeld van de omgeving en ook van deze Dyane 400. We hebben er aardig wat zand uit kunnen scheppen. Deze factoren hebben wel gezorgd dat hij erg goed geconserveerd is gebleven. Hij kreeg van ons een flinke poetsbeurt, technische aandacht en een set nieuwe banden om hem voor te bereiden op een nieuwe actieve fase in zijn leven. Aan jou -de nieuwe eigenaar- de eer om de invulling hiervan te bedenken