Van de 1213 exemplaren die gebouwd zijn, is dit No. 3. Hij kwam in Parijs op de weg, waar hij ingezet werd voor de persintroductie. Hierna werd hij door Citroën ter beschikking gesteld aan Artsen zonder Grenzen, voor een documentaire over hun werk in Afrika. De oudste Mehari 4×4 op de weg.

Citroën introduceerde in ’79 de Mehari 4×4. In tegenstelling tot de 2cv 4×4 Sahara had hij geen 2 motoren, maar gewoon één aan de voorkant, met een speciale versnellingsbak met inschakelbare 4×4 en reductie. De as naar de tussenbak achterin liep door het chassis.

Ze waren leverbaar in een 2- of 4 persoons versie en met een paar opties; een speciale trekhaak, het reservewiel op de motorkap en 14” wielen in plaats van de gebruikelijke 15”. Beide waren voorzien van terreinbanden. De dorpels waren verhoogd voor meer bodemvrijheid. Wilde dieren werden afgeweerd met dikke bumpers.

No. 3 is in “La Citroën Mehari de mon père” te zien op persfoto’s en in het Citroën-boekje “Ici commence l’Aventure” staat hij prominent gebroederlijk te stralen in de woestijn bij Hombori in Mali. Daar was hij voor de documentaire “Laurence Medecin de Brousse” door Alain Jaspard, die hij maakte voor Artsen zonder Grenzen. De opnamen zelf waren rond Casamance in Senegal, de reis eindigde in Dakar. Via deze link kun je de video bekijken. Later maakten nog meer Mehari 4×4’s een reis naar dezelfde eindbestemming, bij hun inzet tijdens de eerste Paris-Dakar rally.

De auto kwam terug naar Frankrijk, waarna hij in ’88 naar Citroën’s vaste sloper Beke ging. Dit bedrijf verwerkte alle demo-auto’s en andere modellen waar Citroën vanaf wilde. Onder andere veel GS Birotors vonden hier hun einde. Deze 4×4 werd gespaard en op het terrein ingezet, tot hij in ’98 gekocht werd door een liefhebber.

Deze bewaarde de 4×4 in zijn schuur, zocht wat missende onderdelen erbij en bood de auto een paar jaar geleden aan op een veiling. Via een tip van een vriend kwamen we bij de auto terecht, maar de gewenste prijs was ons wat te hoog voor een auto met een prachtig verhaal, maar zonder kenteken. Later konden we alsnog zaken doen en, na een flinke inspanning en veel geduld, een kenteken bemachtigen.

In de tussen tijd hebben we uiterlijk zo min mogelijk aan de auto gedaan om hem voor een verzamelaar zo origineel mogelijk te houden. Zo heeft hij nog zijn originele banden en kentekenplaten uit Parijs. Wel hebben we hem minimaal rijdend gemaakt. Hierbij is ook de specifieke versnellingsbak gereviseerd. De rest van de werkzaamheden willen we ook graag voor je doen, maar pas nadat je besloten hebt hoe je hem precies wil hebben. 

De auto heeft een aantal details, bijvoorbeeld in het chassis, die afwijken van de latere 4×4’s. Dat, en zijn gedocumenteerde historie maken het een unieke auto. Als verzamelstuk of als gebruiksauto. Wellicht voor je reis naar Dakar?