Na Franco’s dood in ’75 ontspande Spanje aanzienlijk en was er blijkbaar ook wat ruimte voor vroljjkheid, getuige het vergeet-me-nietjes blauw op deze Citroën 8? “Sorry, het is toch een Ami 8?” Ja, voor ons wel, maar in Spanje deden ze het allemaal net even anders. 

Verschillende details van de eerdere Franse modellen werden hier langer gevoerd. De aluminium, in plaats van RVS, wieldoppen zijn een eenvoudig voorbeeld. Ook leverden lokale producenten onderdelen, zoals de ruiten, en vaak ook de verlichtingsdelen.

Ook de benaming was dus anders. In Frankrijk heette hij de Ami 8 Break, hier de 8 Familiar. Wij hebben er vrede mee. 

Veel belangrijker is dat hij in het Spaanse klimaat echt goed bewaard gebleven is. Er is geen roest aan te vinden en er is niet aan gelast. De lak is ooit eens vernieuwd, het interieur is nog geheel origineel.

In Spanje zijn ze niet echt gründlich met onderhoud, dus zijn we nog even aan de bak gegaan. Een nieuwe koppeling en wat ander klein spul helpen enorm en met wat aandacht is hij helemaal naar onze zin gaan rijden.

Ja, het is gewoon weer een fijn autootje geworden. En een van een onderscheidend soort. Daar is behoefte aan in het huidig verkeer, dus ga met hem het avontuur aan!