In ’86 vond deze 2pk een tehuis bij mevrouw de Greve uit Duffel, tussen Antwerpen en Mechelen. Het autootje werd fijn warm gestald en goed verzorgd. 

Mevrouw koos voor het eenvoudigste model, de Spécial. De luxere Club was in België nauwelijks verkrijgbaar, en de stap naar een Charleston was vrij groot. De Spécial had een basic uitrusting, met weinig opsmuk, een klassiek dashboard, bankjes met skai bekleding, een dak dat van buitenaf sloot en ronde koplampjes. De lichtgrijze kleur werkte hier mooi complementair met de eenvoud. 

We bedachten ons recent dat we deze grijze kleur eigenlijk alleen in de Benelux en Scandinavië tegenkomen, nooit in andere landen in Europa. Apart.

Maar goed, mevrouw ging er niet heel veel op uit, na 20 jaar stond de teller op 14.000km. Dat was het moment dat wij hem vonden. Helemaal origineel, wij helemaal blij. Mee naar Nederland, wat puntjes op de i, een klein schadetje verhelpen. Als snel vonden we een nieuwe eigenaar, hij ruilde zijn geheel originele Renault 4cv er op in.

Weer werd hij gekoesterd, keurig onderhouden en bij de kachel gestald. In 14 jaar werd er 15.000km van genoten. Hij is nog zo netjes als hij ons verliet. Heerlijk strak rijdend, erg fraai, nagenoeg geheel in eerste lak. Maar als er verhuisd wordt en er geen garage meer beschikbaar is, wat dan? Met pijn in het hart werd afscheid genomen, want het eendje op straat zetten; dat nooit.

Heb jij een warm plekje voor hem?