We vonden deze eend in Millau. Hij heeft er zijn hele leven gewoond. In de zomer van ’85 werd hij gebouwd en via de dealer Monju in Millau geleverd. De familie Costes bestelde ‘m in de Club-uitvoering, en dat was niet heel gebruikelijk in Frankrijk. De meeste latere eenden waren de eenvoudiger Spécials, met de Club koos je dus voor “luxe”.

Je had dan een dak in de carrosseriekleur, stoelen voor, met stoffen bekleding, een uitgebreider dashboard en meer afwerking in het interieur. Ook hadden ze rechthoekige koplampen, die niet door iedereen evenzeer gewaardeerd werden. Ze zijn dan ook vervangen door ronde. Er werd ook gelijk maar een vijfde deur bij besteld, dat was handiger voor wat grotere boodschappen.

Overigens verbleef de eend die jaren in een deel van Millau dat mooi uitzicht heeft op het nieuwe viaduct. Het werd in ’04 voltooid en heeft de hoogste brugpeiler ter wereld, 343m, meer dan de Eiffeltoren. Een indrukwekkend ding.

Over het eerste deel van zijn bestaan is niet zo veel bekend, het onderhoudsboekje werd nog afgestempeld voor de naloopbeurt, maar verder niet. Heel gebruikelijk in Frankrijk. Wel hebben we er een aantal oude Control Technique-rapporten bij. Deze laten de ontwikkeling van de kilometerstand zien over de laatste jaren. In ’04 begint het bij ongeveer 25.000km, een trend van net wat meer dan 100km per maand. De jaren daarna wordt deze trend doorgezet, met nu een krappe 43.000km als resultaat.

Het is een lekker solide eendje. Wel heeft hij wat steenslag-schadetjes en is er een keer een voorscherm vervangen. Heel gebruikelijk in Frankrijk. Het interieur had wat van zijn schuim verloren, dus dat is vervangen. Ook hebben we er een set nieuwe Michelins onder gezet en heeft hij een flinke onderhoudsbeurt gehad. We zijn er zeker van dat hij bij jou gewoon weer minimaal 100km per maand kan maken.