Je werkt op een boerderij en maakt ook kaas, je woont iets verderop in het dorp. Dan heb je passend vervoer nodig. Je dorp ligt in de buurt van Brive, in een vrij arme en heuvelachtige streek, wegenonderhoud heeft niet de hoogste prioriteit daar. Dus kies je een vervoermiddel dat je overal doorheen helpt en ook ruimte biedt om wat mee te kunnen nemen.

Een besteleend is hiervoor ideaal. Mooi soepele vering, een ruime laadbak en techniek die tegen een stootje kan. En om dan ook gelijk maar luxe te doen werd de AK 350 gekozen. Deze heeft een wat langere laadbak en meer laadvermogen dan de standaard AZU en bovendien een sterkere 602cc motor, net als de AMI 6. 

Tot 2012 bleef hij bij de eerste eigenaar. De slijtage kwam niet echt van de kilometers, want het klokje is hij nog niet rond geweest. Wel had hij her der wat roest opgelopen door, wat soms wat provisorisch (met traanplaat) gerepareerd was.

Hij kwam naar Nederland via een handelaar en werd daarna door zijn twee opvolgende eigenaren steeds een stap verder verbeterd. Hij kreeg nieuwe delen in de bodem en constructie, waarna die delen gematteerd gespoten werden, zodat de gebruikte en verweerde look niet teveel aangetast werd.

Omdat hij echt gebruikt werd en het hele gezin mee moest kunnen, werd een passend achterbankje gemonteerd dat destijds als accessoire leverbaar was. De kinderen kunnen nu (met gordel) mee, maar je hebt het bankje er ook weer snel uit voor een ander vrachtje.

Ook werd de techniek flink aangepast. Nieuwe remmen, een deelrevisie van de motor, een gehele revisie van de versnellingsbak. Alles met oog voor de originaliteit en betrouwbaarheid.

En daarmee is dit precies de auto geworden die je wilt hebben; een uniek model, lekker klassiek met de details uit de jaren ’60, geschikt voor gebruik in hedendaags verkeer, “zo uit de Franse schuur gereden”, maar vooral een auto waar liefhebbers veel aandacht aan hebben besteed om hem heel fijn te laten rijden.