Twee jaar oud was de Simca toen studente Marie Josephine het autootje kocht of kreeg. Ze woonde in Le Creusot, vlakbij Dijon. Zou ze daar ook gestudeerd hebben? Op Streetview is op haar toenmalige adres een dubbele garage te zien, waar wellicht het autootje in gestald werd. Moet bijna wel, want deze streek is niet een van de droogste en de auto is niet weggeroest, terwijl de meeste van zijn soortgenoten dat wel deden.

De Simca 1000 was de opvolger van de Aronde, en werd van ’61 tot ’78 gebouwd. In diverse generaties en ook als de bekende Rallye. De sportieve uitvoering, met zwarte motor- en kofferklep. De laatste vooraan, want de motor zat achterin.

De laatste versie had vierkante koplampen en achterlichten, de eerste juist rond voor en achter. Zoals dit autootje. Het maakt hem schattig, wellicht hetgeen Marie Josephine aansprak.

Ze reden in Frankrijk, en in Nederland, in flinke aantallen rond. Maar zoals gezegd, ze konden flink roesten, dus zijn er niet heel veel van over. Marie Josephine hield hem tot 1987. In ’96 werd hij weer verkocht door een lokale garage, die hem blijkbaar zelf ook zo leuk vond dat hij hem jaren bewaarde.

Daarna maakte hij tot recent deel uit van een grote Nederlandse verzameling. Nu mag hij hopelijk een actiever leven gaan lijden bij een andere liefhebber.

De Simca heeft al heel lang niet gelopen, dus daar moet aandacht aan besteed worden. Het Franse kenteken is er bij. De bodem ziet er nog prima uit, een mooie basis om aan verder te werken. We hebben hem wel van zijn stoflaag ontdaan, maar de volgende stappen laten we aan jou.